Yağlar Hakkında

BAZ YAĞLAR

Çok eski zamanlardan beri var olan petrol bazlı yağlar 1800 yılı ortalarında başladı. İlk işlenip elde edilişi kaynama noktası farkı ile ayrılması sayesinde gerçekleşmiştir. Günümüzde ham petrolün rafine edilen ürünlerinden biri olan mineral yağlar özel işlemlerden geçirilerek madeni yağların ham maddesi olan baz yağlar elde edilir.Baz yağların farklı türleri mevcuttur.Mineral baz yağlar kimyasal yapılarına göre
  1. 1-Parafinik:Parafinik yağlar, solvent ekstraksiyon yöntemi veya bir hydrocracking süreç yoluyla kullanarak rafine edilir. Solvent çıkarılan parafinik yağlar normalde yüksek parlama noktaları, iyi renk kararlılığı, düşük volatilite ve doyurabilecek seviyesi 75-93, 90-95 VI yağlar. Hydrocracked parafinik yağlara göre biraz daha açık renkli solvent çıkarılan yağlar, biraz daha düşük volatilite ve 98-99 arasında bir doyurabilecek düzeyde flaş var. Bu yağlar özellikle istikrar ile ya da yüksek ısı ortamlarında düşük renk gerektiren uygulamalar iyi.
    2- Naftanik:Naftenik Yağlar proses yağları olarak kullanılan uygulamalarda geniş bir çeşitlilik var. Naftenik yağlar geniş bir viskozite aralığı, flaş, ödeme gücü ve renk rafine edilir. Proses Yağları A.Ş., bize uygulama için uygun bir yağ sağlamaktayız naftanik yağlar birden fazla kaynaklarına sahiptir.
    3- Aromatikler:Aromatik yağlar parafinik yağ üretiminde aromatik çıkartılmasından elde edilir. Aromatik yağlar, koyu renkli, nispeten yüksek parlama noktaları, düşük anilin noktaları ve yüksek aromatik içeriğini var. Aromatik yağlar, ödeme gücü bir ölçüde yumuşama için istenen veya akışkanlaştırıcı etkisi olduğu normal olarak kullanılmaktadır.

Baz yağlar parafinik, naftanik ve aromatik olarak sınıflandırıldıklarında viskozitelerine göre de çeşitli nötr ürünler olarak sınıflandırılırlar. Baz yağ hidrokarbonların çoğu parafinik, ama aynı zamanda naftanik ve aromatik moleküller içerirSN 100,SN 150, SN 500 …gibi. Bu kodlamadaki “SN” simgesi nötr solvent anlamına gelmektedir. Kodlama sisteminde belirtilen sayılar da sözü edilen yağın SUS (Saybolt Universal Seconds) birimiyle 40º C’deki viskozitesidir. Rafinasyon sırasında gördükleri işlemlere göre de sınıflandırılabilirler. Üretim şekline göre Nötr solventler, hidro-finished ve hydro-cracked baz yağlar olarak adlandırılırlar. Baz yağlar, viskozite endekslerine göre de düşük viskozite endeksli (LVI), orta viskozite endeksli (MVI), yüksek viskozite endeksli (HVI) veya çok yüksek viskozite endeksli (XHVI) olarak sınıflandırılırlar.

Amerikan Petrol Enstitüsü’ne ( API) göre baz yağlar beş türdedir. Bunlar;

Grup

Viskozite Endeksi

Donmuş Hidrokarbon İçeriği

Kükürt %

Açıklama

I

80-120

<% 90

>% 0.03

Konvansiyonel (Çözücüler)

II.

80-120

?% 90

? 0.03%

Hydroprocessing gerektirir.

III.

> 120

?% 90

? 0.03%

Şiddetli Hydroprocessing, sık sık özel hammadde gerektirir

IV.

Poly Alpha Olefins (PAO)

V

IV diğer sentetikler dahil olmak üzere – Grup I tüm diğer bazyağlar

Yağların Terimleri

BAZ YAĞLAR: Yağın esasını teşkil eden ve petrol veya sentetik esaslı olmak üzere iki çeşide ayrılan yağlardır.

PETROL ESALI BAZ YAĞLAR: Petrol esaslı baz yağlar petrolün destilasyonundan elde edilen ve herhangi bir katkı maddesi ihtiva etmeyen yağlardır.

SENTETİK ESASLI BAZ YAĞLAR: Sentetik esaslı baz yağlar, alkilleme, kondensasyon, esterleştirme, polimerizasyon vb. organik reaksiyonlar sonucu elde edilen baz yağlardır.

VİSKOZİTE: Viskozite, sıvının akmaya karşı gösterdiği direncin ölçüsüdür.

VİSKOZİTE İNDEKSİ(V.I.): Viskozite indeksi, yağın viskozitesinin, sıcaklığın etkisi ile değişimini belirten temsili sayıdır. Yüksek viskozite indeksi, sıcaklıkla viskozitenin relatif olarak az değiştiğini gösterir.

PARLAMA NOKTASI: Parlama noktası, cihaza konan numunenin sıcaklığı, zamanla düzgün olarak artacak şekilde ısıtıldığında numune üzerinde meydana gelen buharın, bir deney alevi yardımı ile, süreksiz olarak alev aldığı en düşük sıcaklıktır.

AKMA NOKTASI: Akma noktası, ön bir ısıtmadan sonra belirli bir hızla 3 °C aralıklarla soğutulan yağlayıcının akabildiği en düşük sıcaklıktır.

KATKI MADDESİ: Katkı maddesi, baz yağların performans özelliklerini yükseltmek amacı ile hacimce milyonda birden, yüzde yirmiye varan oranlarda kullanılan çeşitli maddelerdir. Bunlar: köpürme önleyiciler, pas önleyiciler, aşınma önleyiciler, korozyona mani olucular, dispersanlar (çökelmeyi önleyiciler), aşırı basınca dayanıklılık kazandıranlar, (EP katkıları) sürtünmeyi azaltıcılar, oksidasyona mani olucular, akma noktası düşürücüler, viskozite indeksini artırıcılar, yapışkanlık vericiler, emülsiyon yapanlar ve yağ filmini kuvvetlendiricilerdir.

YAĞLAMA GRESLERİNİN KIVAMI(PENETRASYONU): Yağlama greslerinin kıvamı, belirli basınç zaman ve sıcaklık şartlarında bir standart koninin gres içerisine batma derinliğidir. Birimi 0.1 mm’dir.

DAMLAMA NOKTASI: Bir gresin plastik katı halden sıvı hale geçiş ve standart test şartlarında bir orifisten akmaya başladığı sıcaklıktır.

NLGI (National Lubricating Grease Institute): Ulusal Yağlayıcı Gres Enstitüsü.

SABUN CİNSİ (KALINLAŞTIRICILAR): Yağı, grese dönüştüren ve gresin pek çok önemli özellikte performans karakteristiklerini kontrol altında tutan maddelerdir. Gres üretiminde sıklıkla kullanılan kalınlaştırıcılar metal sabunlarıdır. En çok kullanılanlar ise kalsiyum(Ca), lityum(Li) ve sodyum(Na) sabunlarıdır.

Online bookmaker Romenia bet365